Dag 5

In Musoma aangekomen, overnachtten we in het huis van een lid van de Haagse Doopsgezinde Gemeente.

Zij en haar man zetten zich al jaren in voor allerlei Welzijnsprojecten in de regio die gecoördineerd worden door het netwerk van de ‘Mennonite Church ’ en een bevriende plaatselijke arts en zijn familie.

Het is opvallend hoe goed onze reis is ingebed in een bestaand netwerk van jarenlang opgebouwd wederzijds vertrouwen tussen Tanzanianen en Nederlanders. Ook daarom zijn we overal bijzonder welkom.

Musoma is het ‘Vaticaan’ van de Mennonites in Tanzania. Er staat een grote kerk (die goed functioneert, maar nog niet helemaal is afgebouwd). Het Theologisch College/ Seminarie is er gevestigd. En het is de plaats waar de Aartsbisschop woont.

100 vrouwen waren naar Musoma gekomen om onze cursus te volgen die dit keer 1,5 dag duurde.

De eerste cursusdag verliep als gebruikelijk. Alleen het publiek was duidelijk kritischer dan in Arusha en Mwanza.  Twee voorbeelden hiervan wil ik graag delen:

In de eerste christelijke gemeente waren mannen en vrouwen gelijkwaardig, zo legde Christien uit aan de hand van de brief van Paulus aan de Galaten. 

 Maar enkele vrouwen betoogden dat ze nadrukkelijk wilde vasthouden aan het beeld dat in de (minder oude) brief van Paulus aan de Efeziers wordt geschetst: De man is ‘gewoon’ het hoofd van de vrouw is, zoals Christus het hoofd van de kerk is. Ook die visie mag er zijn, zo betoogde Christien.

En toen ik tijdens mijn les in de kerkgeschiedenis vertelde dat er tegenwoordig op veel plaatsen in Nederland goed wordt samengewerkt tussen Doopsgezinden en Katholieken. Waren er direct enkele  vrouwen die opstonden en nadrukkelijk  aangaven dit niet te willen, omdat onze tradities teveel verschilden.

Na de trainingsdag maakten we kennis met de Aartsbisschop Nelson Kisare. Hij vertelde over de steun die het bestuur van de kerk geeft om de positie van vrouwen te verbeteren. Maar ook de weerstand die er bestaat bij conservatieve kerkleden, bleef niet onbesproken. Het was mooi om te zien hoe de Aartsbisschop en de voorzitter van de Vrouwenvereniging elkaar van harte steunden.

Mijn eigen interesse in de dialoog tussen moslims en christenen in Tanzania kwam ook ter sprake.  De bisschop geeft als voorzitter van de Tanzaniaanse Interreligieuze raad zelf vorm aan deze dialoog. Het was inspirerend om te horen hoe het Vredesgetuigenis van de Mennonieten hem hiertoe inspireert. De onderstaande foto is een foto waarin de interreligieuze raad een petitie voor de versterking van de mensenrechten aan de Tanzaniaanse regering aanbied. De man met het paarse overhemd is de ‘Mennonite’ Aartsbisschop Kisare. 

 Na een lange dag met veel verbondenheid keerden we terug naar het prachtig gelegen huis aan het Victoriameer.